Slangen hebben een speciale techniek waarmee ze kunnen sissen.

Honden zeggen 'woef', katten zeggen 'miauw' en slangen zeggen 'sss'. Om dit geluid te maken, moeten mensen hun tong tegen hun voortanden plaatsen. Slangen hebben geen voortanden, dus hoe kunnen ze dit geluid maken en soms zelfs tegelijkertijd hun tong uitsteken?

Het blijkt dat slangen dat sissende geluid iets verder terug in het ademhalingssysteem maken dan wij, in een structuur die de glottis wordt genoemd. De glottis is een kleine opening aan de onderkant van de mond van de slang die opengaat wanneer de slang ademt.

De glottis is verbonden met de luchtpijp, die is verbonden met de long van de slang. Slangen hebben maar één functionerende long; de andere is rudimentair, wat betekent dat het nu een klein overblijfsel is van een groter functioneel orgaan dat bestond in de evolutionaire voorouders van de slang. De functionerende long bestaat uit twee delen.

Er is de vasculaire long, dat is wat onze longen doen, dus het absorbeert zuurstof en dat soort dingen. De achterste helft van de long is wat de sacculaire long wordt genoemd. Dit is eigenlijk als een ouderwetse open haard. Het is gewoon een lege ballon voor niets anders dan alleen lucht vasthouden.

Dus als een slang gaat sissen, zal hij zijn ribben uitzetten, diep ademhalen en dan gewoon heel lang uitademen. Het sissende geluid is het resultaat van die snel bewegende lucht die door de glottis gaat. Ze kunnen het volume ervan veranderen door harder in hun ribben te knijpen en meer lucht naar buiten te duwen, maar het is eigenlijk gewoon een resultaat van lucht die door een kleine buisvormige kolom gaat die het sissende geluid maakt.

Wat betekent dat hun tong er niets mee te maken heeft.