Er is sprake van een acute noodsituatie in de asielopvang in Nederland.

Door stokkende uitstroom en hoge instroom komt het COA de komende maanden veel opvangplekken tekort. Om iedereen die bescherming zoekt in Nederland van opvang te kunnen blijven voorzien, ziet het kabinet zich genoodzaakt om een aanwijzing te geven voor acute noodopvang aan drie gemeenten en een regio. Dat hebben minister Ollongren van Binnenlandse Zaken en staatssecretaris Broekers-Knol van Justitie en Veiligheid vandaag bekendgemaakt.

Staatssecretaris Broekers-Knol: “De afgelopen periode is er heel hard gewerkt door gemeenten en provincies om extra opvangplekken te realiseren. Daar zijn we ze als kabinet heel dankbaar voor. Maar er is meer nodig. Ik begrijp dat het voor de gemeenten die de aanwijzing krijgen een moeilijke boodschap is. Helaas is dit echt het laatste redmiddel om crisisnoodopvang te voorkomen.”

Laatste redmiddel

Het is niet de eerste keer dat het kabinet de noodklok luidt over de capaciteitsproblemen in de asielopvang. De afgelopen periode werd al veelvuldig om hulp gevraagd. Door de enorme inzet van gemeenten en provincies zijn er sinds eind augustus ongeveer 8500 extra opvangplekken gerealiseerd, maar daarvan waren veel locaties ook tijdelijk. Door de aanhoudende druk is afgelopen week door het COA, de deelnemers van de Landelijke Regietafel Migratie en Integratie (LRT) en de commissarissen van de Koning geconcludeerd dat de vraag naar de extra opvangplekken voor het einde van 2021 niet zou gaan lukken. Deze aanwijzingen zijn een laatste redmiddel om crisisnoodopvang te voorkomen. Bij crisisnoodopvang worden bijvoorbeeld sporthallen ingezet voor een hele korte periode. Asielzoekers moeten dan na een week verhuizen naar een volgende locatie. Dat zou betekenen dat asielzoekers voor langere tijd meerdere malen zouden moeten verhuizen. Dat is voor gemeenten, inwoners en asielzoekers onwenselijk en biedt geen stabiliteit.

Ook de komende tijd blijft het kabinet met gemeenten, provincies en andere betrokken partijen werken aan het huisvesten van statushouders en het vinden van nieuwe reguliere opvangplekken. Zodat het opvangsysteem kan stabiliseren en de acute noodopvanglocaties zo snel mogelijk kunnen sluiten.