Van de week was ik op visite in een verzorgingstehuis en raakte daar aan de praat met een vriendelijke oude meneer. We hadden over de tegenwoordige maatschappij en waar het mis lijkt te gaan. Zijn antwoord was simpel, LIEFDE! Persoonlijk ben ik het er zeker mee eens, maar was wel heel benieuwd wat hij daarmee bedoelde. Als antwoord vertelde hij een verhaal dat hem zijn leven lang is bijgebleven. Dit verhaal wil ik graag met jullie delen.

Op een dag heeft een man een gesprek met God en vraagt “Heer, ik zou graag willen weten wat de hemel en de hel inhouden?” De Heer ging de man voor en leidde hem naar 2 deuren, hij opende één deur en liet de man naar binnen kijken.

De open deur gaf uitzicht op een kamer met in het midden een hele grote ronde tafel. In het midden van de tafel stond een grote pan met een heerlijk ruikende stamppot. De stamppot rook zo lekker dat de man er van ging watertanden. Er zaten allemaal mensen rondom de tafel en zij waren erg mager, zagen er ziekelijk uit en hadden enorme honger. Het was er doodstil, er werd door niemand gesproken. In hun handen hielden zij lepels met hele lange handgrepen die aan hun armen vastgemaakt waren. Het was voor hen allen mogelijk om de lepel vol te scheppen met overheerlijk eten uit de grote pan, maar omdat de lepels langer waren dan hun armen konden zij de lepels niet naar hun monden brengen. De mensen rondom de tafel zaten vol frustratie en bleven het keer op keer proberen, maar niemand kreeg het eten naar de mond. De man begon te rillen bij het aanzien van zoveel lijden en ellende. God zei: “Nu heb je de hel gezien.”

Ze gingen naar de andere deur en God opende deze voor de man. Tot zijn grote verbazing was deze kamer exact dezelfde als de eerste, er stond wederom een grote ronde tafel in het midden van de kamer met even zoveel mensen er omheen. Ook hier stond een grote pan met de heerlijke stamppot op de tafel en de lange lepels waren ook aan de armen van de aanwezigen vastgemaakt. De man kreeg spontaan weer honger toen hij de heerlijke lucht van de stamppot rook. Er was echter één groot verschil, de mensen rondom deze tafel waren wel doorvoed, zagen er gezond uit en hadden het echt gezellig met elkaar. Ze maakten plezier, hadden lol en waren continue met elkaar aan praten.

De man zei “Ik snap hier helemaal niets van, wat is hier de bedoeling van?” “Het is vrij eenvoudig” sprak God, “je hoeft eigenlijk maar één ding te weten. Als je goed kijkt dan zie je dat deze mensen hebben geleerd om elkaar te voeden, terwijl de inhalige mensen alleen maar aan zichzelf denken. De situatie is voor iedereen hetzelfde, jij bepaalt zelf of je er een hemel of een hel van maakt! Wanneer jij liefde geeft, krijg je liefde terug.”

“Alles wat je liefde geeft groeit”