Door kinderen tijdens de maaltijden keuzes te geven met limieten, kunnen ze gezonde eetgewoonten ontwikkelen buiten de keukentafel.

De meeste ouders zullen het er waarschijnlijk mee eens zijn dat etentjes met kinderen een uitdaging kunnen zijn. We willen dat onze kinderen gezond zijn en uitgebalanceerde voeding krijgen. We willen ook weten dat onze inspanningen in de keuken geen totale verspilling zijn geweest. Maar uitzoeken hoe we die doelen het beste kunnen bereiken, kan soms moeilijker zijn dan we ooit hadden gedacht.
Er is echt een betere manier.

Dus wat onderscheidt de "liefde met limieten"-benadering van de rest?

Het neemt het gevecht uit de handen van de ouders. Je hoeft je geen zorgen te maken over hoeveel je kind eet of om nog een hap groenten te onderhandelen. Je zet het eten op tafel en laat ze verantwoordelijkheid nemen voor wat en hoeveel ze eten.

Kinderen kunnen hun eigen smaakvoorkeuren ontwikkelen, waarbij ze zich meestal wagen aan het proberen van meer voedselopties, omdat ze zich niet onder druk of gedwongen voelen. Ook leren ze beter naar hun eigen lichaam te luisteren.

Maar wat als een kind tijdens de maaltijden weigert te eten, om uren later te klagen dat het honger heeft?

Castle zegt dat ze honger moeten hebben.

Het is een advies waarvan de meeste ouders in het begin naar adem snakken, maar het kan op de lange termijn nuttiger zijn. Per slot van rekening zal één gemiste maaltijd hen waarschijnlijk geen pijn doen. Maar leren van die consequentie is misschien precies wat er moet gebeuren om hen te overtuigen om te eten de volgende keer dat een maaltijd wordt geserveerd.

Haar advies is om emotieloos en afstandelijk te blijven, te weigeren deel te nemen aan het gevecht en het kind eenvoudig te vertellen: "Dit is wat we vanavond hebben. Je hoeft niet te eten, maar je moet wel aan tafel blijven zitten tot we klaar zijn.”

Over aan tafel zitten gesproken, het advies van Castle is om te proberen dat als gezin minstens drie tot vijf maaltijden per week te doen.

“Het hoeft geen avondeten te zijn. Dit kan ontbijt of lunch zijn of tussendoortjes. Maar wat we weten is dat kinderen leren hoe ze goede voedingskeuzes kunnen maken door hun ouders hetzelfde te zien doen. En dat gebeurt het beste aan tafel. Uit het onderzoek blijkt dat minstens drie tot vijf keer per week echt een verschil maakt', zegt ze.