Stel je de scène voor.

Het is erg warm buiten. Je ging voor je dagelijkse run, maar vandaag heb je alles gegeven. De training eindigt met je doordrenkt van het zweet en in een wanhopige behoefte om je dorst te lessen. Je gaat toch niet naar gewoon water grijpen? Nou, tot het begin van de jaren negentig zou je dat waarschijnlijk doen.

Voordat we zelfs maar aan het oppervlak van vitaminewater kunnen krabben, moeten we kijken naar zijn voorganger, smartwater (ook in kleine letters), en zijn maker, J. Darius Bikoff. Bikoff was een gezondheidsfreak met een grote droom. Hij was het zelf die zijn gloednieuwe, met elektrolyt verrijkte waterlijn, smartwater genaamd, naar onafhankelijke kruideniers en gezondheidswinkels rond zijn huis in New York bracht. Bikoff's smartwater was de eerste in zijn assortiment van verbeterde wateren onder de merknaam Energy Brands. De smartwater-drank nam snel een vlucht en leidde in 2000 tot de ontwikkeling van fruitwater en vervolgens vitaminewater.

Rapper 50 Cent mag dan in financiële ondergang zijn beland, er was een tijd dat hij de beste was in zijn spel. De in New York geboren rapper trok halverwege de jaren 2000 de aandacht vanwege zijn passie voor off-brand, en hij hield echt van vitaminewater. Toen hij niet "In Da Club" was, gebruikte hij het drankje in muziekvideo's en zelfs in songteksten, allemaal uit eigen beweging. Glaceau kreeg snel lucht van hun bewonderende fan en muziekgigant en bood hem in 2004 een minderheidsbelang in het product aan.

Terwijl televisie een groot medium was voor vitaminewater, gingen ze het internet op met een nieuwe succesvolle campagne. Als onderdeel van Coca-Cola's sponsoring van de Olympische Spelen van 2012 in Londen, lanceerden ze de 'Skip The Dip'-campagne op Spotify, Facebook en YouTube. Op basis van hun bewering dat het product de concentratie helpt verbeteren, konden consumenten hun eigen journaal maken met hun eigen ervaringen met dagelijkse energiedips en werden beloond met gratis producten en prijzen.

Het is duidelijk dat het succes van vitaminewater in hoge mate kan worden toegeschreven aan de gezondheidsclaims in combinatie met hun algehele geniale marketingcampagnes. Waarom naar een fonteinsoda grijpen als u kunt profiteren van de overvloed aan gezondheidsvoordelen die worden beloofd door verbeterde waterproducten? Hoewel vitaminewater mineralen en vitamines bevat, bevat het ook een lading toegevoegde suikers. Ja. Toegevoegd, geen natuurlijke suiker. Het specifieke type suiker dat ze gebruiken, fructose, is gekoppeld aan een waslijst met gezondheidsproblemen en kan opwegen tegen eventuele gezondheidsvoordelen die u zou krijgen van de toegevoegde vitamines.

Is er een voordeel aan het drinken van je vitamines? Niet echt

Het idee achter vitaminewater leunt zwaar op de veronderstelling dat bij consumptie het lichaam van brandstof wordt voorzien door middel van vitamines en mineralen. Hoewel studies variëren, volgens Harvard's Health Watch, hebben recente studies aangetoond dat vitamines in niet-traditionele vormen, of het nu vloeibaar, pil of poeder is, geen extra gezondheidsvoordeel hebben. Bovendien kunnen deze producten niet bogen op een dieet dat rijk en uitgebalanceerd is aan echte groenten en fruit.

De openbare beschikbaarheid van deze onderzoeken heeft niet veel gedaan om de op gezondheid gerichte vitamine-industrie te vertragen. Consumenten blijven in recordaantallen multivitaminen en aanverwante producten kopen. Volgens The Hill is de voedingssupplementenbusiness een grote in de Verenigde Staten die jaarlijks maar liefst 40 miljard binnenbrengt. De industrie is zelfs zo groot dat het voor de Amerikaanse Food and Drug Administration moeilijk is gebleken om de vele gezondheidsvoordelen die door deze bedrijven worden geclaimd, te reguleren en te werpen. Afgezien van de scepsis, begint het duidelijk te worden dat we misschien die banaan, vol met alleen natuurlijke suikers, moeten pakken na onze training.